Προσεχε τι ευχεσαι!

Και ναι παιδια....θα βασανισω αλλο ενα φορουμ(το δικο σας) με την ιστορια μου!!!!!!!!!Δεν εχει να κανει με το Χαρι Ποττερ....Ελπιζω να μην σας πειραζει!!!

Κεφαλαιο 1




Ξαπλωσα στο κρεβατι μου και ανοιξα το περιοδικο στο αφιερωμα που ειχε για το αγαπημενο μου συγκροτημα,τους EVANESCENCE.Εβγαλα το mp3 απο την ζακετα μου,εβαλα τα ακουστικα μου και αφησα την μουσικη να με κατακληση.
Ενιωσα μια δονηση στην αριστερη μου τσεπη.Εβγαλα το κινητο και κοιταξα ποιος καλει.

"Ελα!!"απαντησα πριν προλαβει να το κλεισει.

"Ελα,μολις ηρθα σπιτι.Θα ερθεις?"με ρωτησε.

"Φυσικα.Σε μιση ωρα θα ειμαι σπιτι σου.!"αναφωνισα χαρουμενη.

"Σε περιμενω!"Ειπε και γελασε πριν το κλεισει.
Πεταχτηκα ορθια και ανοιξα την ντουλαπα μου.Εβγαλα ενα μαυρο φορεματακι και τις αγαπημενες μου μπαλαρινες.Ντυθηκα γρηγορα και ετρεξα στο μπανιο.Επληνα γρηγορα τα δοντια μου,χτενισα τα μαυρα μαλλια μου και εβγαλα το τσιμπιδακι που συγκρατουσε την φρατζα μου.Εβγαλα το αι λινερ και τονισα τα γκριζα μου ματια.Εβαλα λιγο κοκκινο κραγιον και βγηκα.
Πηρα απο το κομοδινο μου ενα γκρι χαρτακι και ενα στυλο και εγραψα

"Μαμα θα ειμαι με την Nef,αν θες κατι παρε με στο κινητο!!"
Οχι οτι την νοιαζει και πολυ που στο καλο θα ειμαι.Απο την στιγμη που βρηκε τον Nick,δεν την νοιαζει τιποτα.Η Nefrite απο την αλλη ειναι η κολλητη μου και οποτε θελω να συναντιθω με τον Christian χρισιμοποιω αυτην την δικαιολογια.Κολλησα το χαρτακι πανω στον καθρεφτη του χολ και βγηκα εξω.Μολις ειχε αρχισει να βρεχει..Φτου γκαντεμια!Επρεπε να δειχνω τελεια σημερα.Ο Christian μολις ειχε γυρισει απο την Ιταλια και με ολες αυτες τις Ιταλιδες γυρω του,ειχα αρχισει να ανχωνομαι.Εφτασα σπιτι του και χτυπησα το κουδουνι.Δυστηχος ανοιξε η μητερα του.

"Ποτε προλαβε......Τελος παντων,περνα"ειπε και εκανε ακρη να περασω.Χωρις να περιμενω ειδικη προσκληση,ανεβηκα τις σκαλες και πηγα κατευθειαν στο δωματιο του,αλλα οχι πριν ακουσω την μητερα του να ψιθυριζει την λεξη φρικιο.Δεν εδωσα σημασια.Προσπαθησα να ανοιξω την πορτα αλλα ηταν κλειδωμενη.Το "what have you done" των within temptation ακουγοταν απο μεσα.Εβγαλα το σκινακι που κρεμοταν γυρο απο το λαιμο μου και πηρα στo χερια μου το κλειδι που κρεμοταν στην ακρη.Ξεκλειδωσα και μπηκα μεσα.Το δωματιο του ηταν οπως το θυμομουν.Η σκουρο μοβ τοιχοι,το μαυρο σιδερενιο κρεβατι,οι σκουρες κουρτινες,και η συλλογη απο ξυραφακια πανω στο κομοδινο μου ειχαν ληψει πολυ!Αλλα αυτο που στα αληθεια ειχα αναγκη να δω ηταν ξαπλωμενο στο κρεβατι με τα ματια κλειστα και ανεπνεε αργα.Παγωσα.Δεν μπορει.Ακουγοταν τοσο χαρουμενος στο τηλεφωνο.Ετρεξα γρηγορα κοντα του και αυτος ανοιξε τα ματια του.

"Ω,θεε μου!!Με κατατρομαξες!!"του ειπα προσπαθωντας να ηρεμισω.Σηκωθηκε και κλειδωσε ξανα την πορτα.Πλησιασε το τεραστιο στερεοφωνικο και χαμηλωσε την ενταση.
"Και εγω χερομαι που σε βλεπω!"ειπε.

"Απλα τρομαξα!Νομιζα οτι......."

"Απλα χαλαρωνα!"ειπε απολογιτικα.Με στριμωξε αναμεσα στην ντουλαπα και εκεινον και αρχισε να με φιλα.Τυλιξα τα χερια μου γυρω απο τον λαιμο του και ενιωσα τα δικα του στην ακρη του φορεματος.Ενα χτυπημα διεκοψε το φιλι μας.Χωρις να κουνιθει εκατοστο απο την θεση του,φωναξε.

"Τι θες?"

"Ηρθαν και τα αλλα 2 φρικια!"
"Η Nef και ο Alex."ειπα αναστεναζοντας.
Απομακρηνθηκε και πηγε να ανοιξει την πορτα.Μονο εγω ειχα κλειδι απο το δωματιο του,ουτε καν ο κολλητος του.Χαμογελασα.Η μητερα του κρυφοκοιταξε στο δωματια για να δει αν φορουσα ολα μου τα ρουχα.Με το δαχτυλο μου της εδειξα το φορεμα και το μηκος του..Ξυνισε τα μουτρα της και εφυγε.!!Συνηθως ημουν ευγενικη με ολους αλλα εκανα και εξαιρεσεις.
Εντομεταξυ τα παιδια ειχα ειδη μπει μεσα και καθονταν στην μαυρη βελουδινη πολυθρονα.

"Λοιπον και τωρα τα δωρα σας!!!"Ειπε ο Chris.
Eβγαλε απο την ντουλαπα του 3 μεγαλες τσαντες και μας τις εδωσε.
Ανοιξα την δικη μου.Εβγαλα πρωτα το ρουχο που υπηρχε μεσα και μετα το μικρο κουτακι που υπηρχε κατω απο αυτο.

"Δεν το πιστευω!!!"τσιριξε η Nef.

Στο χερι της κρατουσε ενα φορεμα του ειδους που τρελενοταν.Στενος μαυρος κορσες με περιπλοκα σχεδια πανω κατεληγε σε μπολικο μαυρο τουλη.Πρεπει να ηταν πανακριβο.

"Φιλε!!Αυτο κι αν ειναι δωρο!!"ειπε ο Alex.Στα χερια του κρατουσε 3 βιβλια για τα πλασματα τις νυχτας σε συλλεκτικη εκδοση!!
Κοιταξα και το δικο μου δωρο.Ηταν ενα φορεμα,και αν της Nef ηταν πανακριβο τοτε δεν ξερω πως θα επρεπε να χαρακτηρισω το δικο μου.Ηταν απο μαυρο βελουδο,στενο στην μεση και εφτανε μεχρι τους αστραγαλους.Και πανω του ηταν ραμενες χιλιαδες μικρες μαυρες πετρες.Αυτο θα πει να εχεις πλουσιο αγορι.Πεταχτηκα ορθια και επεσα στην αγγαλια του.

"Ανοιξες το κουτακ.....?"

"Το φορεμα!!!Ειναι υπεροχο!!!!!"

"Α!!Δεν ηταν τιποτα!!"

"Δεν ηταν τιποτα??Εισαι τρελος??"

"Μπροστα σου δεν ειναι τιποτα"ειπε κοιτωντας με στα ματια!!!Αμαν......κατι τετοια μου ελεγε ολοι την ωρα και κοντευε να με στειλει στον αλλον κοσμο!

"Ανοιξε το κουτακι!"
Πηρα το κουτακι και τοτε ηταν που στα αληθεια μου κοπηκε η ανασα!
Μεσα υπηρχε ενας μαυρος λεπτοδουλεμενος σταυρος διακοσμημενος με κοκκινα στρασακια.

"Ειναι αληθινα ρουμπινια και ειναι σηλλεκτικο!Υπαρχουν μονο 2 σε ολο τον κοσμο"ειπε

"Δεν μπορω να το δεχτω"ειπα και εκλεισα το κουτακι.
Κοιταξα την Nef για να δω την αντιδραση της.Αλλα ηταν απασχολημενη φιλωντας τον Alex.

"Eιναι πολυ ακριβο!!!"

"Πιστεψε με,μια τριχα σου ειναι ποιο ακριβη απο ολα τα διαμαντια του κοσμου."Πηρε το κουτακι απο το χερι μου,το ανοιξε,πηρε τον σταυρο και το φορεσε στο λαιμο μου.

"Σου παει πολυ Melanie!"ειπε η Nef.Το ηξερα πως δεν ζηλευε και αυτο ειναι κατι που λατρευα.Χεροταν στα αληθεια για εμενα.

"Christian,ηλικρινα σε ευχαριστω πολυ!"ειπε ο Alex.Κοιταξε το ρολοι του."Ρε'σεις 10 πηγε η ωρα.Εγω λεω να παμε σπιτι με την Nef,να μεινετε και εσεις μονοι σας.Το κινητο μου αρχισε να χτυπα παιζοντας ενα απο τα αγαπημενα μου τραγουδια των Evanescence το sweet sacrifice.

"Ελα μαμα"

"Που εισαι?"

"Στο σπιτι της Nef "

"Αααααα καλα εγω θα βγω με τον Nick?Θα γυρισω αργα.Ενταξη?"

"Ναι!"ειπα σχεδον θυμομενα.

"Να σε ρωτησω?Μπορεις να κοιμηθεις σημερα με την Nef??"με ρωτησε.Μολις μου εδωσε μια καταπλικτικη ιδεα.

Κοιταξα τον Christian και ειπα"Nef γινετε να κοιμηθουμε μαζι σημερα??"Ο Christian κουνισε θετικα το κεφαλι του.

"Ελα μαμα.Ναι θα κοιμηθω με την Nef!Καλα να περασεις.Αντε....γεια."

Γυρισα προς τα παιδια.

"Ηθελε το σπιτι δικο της σημερα και με ρωτησε αν μπορω να κοιμηθω σπιτι σου και τις ειπα ναι..........."

"Αλλα το πονηρο της μυαλο σκευτικε οτι αφου η μαμα της θα καλοπερασει γιατι να μην κανει και αυτη το ιδιο!Σωστα Mel??"συμπληρωσε με ενα πονηρο χαμογελο στα χειλη ο Chris.

"Ακριβος."Δεν ηταν κατι που ειχαμε ξανακανει αλλα η ιδεα του να κοιμηθω σπιτι του μου φενοταν πολυ δελεαστικη.

"Και τι θα πει η μητερα σου?"ρωτησα.

"Σε 1 μηνα θα ειμαι επισημος ενηλικας!!"ειπε καμαρονοντας.

Χαμογελασα"Ναι αλλα εγω τωρα τα εκλεισα τα 17.Τελικα λεω να παω να κοιμηθω με την Nef."ειπα.

"Και ποιος σου ειπε οτι θα σε αφησω να φυγεις? μου ειπε και χαμογελασε.

"Λοιπον παιδια εμεις την κανουμε!!."Ειπε ο Alex.
Κατεβηκαμε κατω και αποχερετησαμε τα παιδια.Στα αριστερα του διαδρομου που οδηγουσε στην σκαλα ηταν η κουζινα.Η μητερα του ακουμπουσε στον παγκο και επινε ενα ποτηρι νερο οταν ο Christian της ειπε

"Η Melanie θα κοιμηθει μαζι μου σημερα."Η καημενη μητερα του,πνιγικε με το νερο και αρχισε να βηχη.

"Τι ειπες?"Ρωτησε ξανα.

"Ειπα .Η Melanie θα κοιμηθει μαζι μου."

"Θα κοιμηθεις με το φρικιο?"Αναφωνησε.

"Ακους τι λες??Αν αυτην την θεωρεις φρικιο παει να πει οτι θεωρεις και εμενα"

"Αγορι μου,εγω δεν ηθελα....."

Πριν προλαβει να ολοκληρωσει την κουβεντα της με πηρε απο το χερι και ανεβηκαμε γρηγορα τις σκαλες.Μπηκαμε στο δωματιο του και
κλειδωσε πισω μας.

"Εγω δεν ηθελα να τσακωθητε."Ειπα στεναχωριμενη.

"Δεν φταις εσυ.Απλα δεν μπορει να καταλαβει οτι μεγαλωσα!"Χρυπηματα ακουστικαν στην πορτα.
"εγω ειμαι ανοιξε."Ακουστικε η φωνη του πατερα του.Ανοιξε την πορτα και βγηκε εξω χωρις να την κλειση πισω του.Ετσι χωρις να το θελω ακουγα καθε τους λεξη.

"Αγορι μου προσεχε πολυ.Να φορας παντα προστασια.."

"Ρε πατερα!!......"

Αυτη η προτασει ηταν αρκετη για να με κανει να κατουριθω στα γελια.
Μπηκε ξανα στο δωματιο.
Με στριμωξε στο τοιχο και αρχισε παλι να με φιλαει.Εβαλε τα χερια του στην ακρη του φορεματος και μου το εβγαλε.Σε αντιθεση με τις αλλες κοπελες,εγω ειχα καμπυλες και ημουν πολυ περιφανη για αυτες.Εβγαλα το μπλουζακι του και με ενα πηδηματακι τυλιξα τα ποδια μου γυρω του.Με πηγε στο κρεβατι και ηρθε απο πανω μου.Εβαλα τα χερια μου στην ζωνη του.Ξαφνικα χωρις καμια προειδοποιηση εισβαλει στο δωματιο η μητερα του με εναν δισκο στα χερια γεματο με ενα πιατο κουλουρακια και δυο ποτηρια γαλα.Εκεινη την στιγμη ηθελα να ανοιξει η γη και να με καταποιει!Και με επιασαν και νευρικα γελια!!.

''Ρε μανα πας καλα?Μια φορα ξεχασα να κλειδωσω ο ανθρωπος!'Σηκωθηκε και την εσπρωξε απαλα εξω.Κλειδωσε και γυρισε προς το μερος μου.Ειχε το ποιο ενοχο βλεμα που ειχα δει ποτε μου.

"Ελα!Δεν εγινε και τιποτα."ειπα προσπαθωντας να πεισω και τον εαυτο μου μαζι.

"Χιλια συγνωμη."

"Δεν πειραζει.Ελα να κοιμηθουμε τωρα."
Ηρθε διπλα μου και με πηρε στην αγγαλια του.

"Καληνυχτα και ονειρα γλυκα"μου ψιθυρισε.

"Καληνυχτα."Ειπα και εκλεισα τα ματια μου.

πολυ καλο

Ωραίο, είναι! Που να δεις και το τέλος!

το εχω διαβασει σε αλλο τοπικ κ ειναι απλα θεεικο!!

Βάλε συνέχεια μαρί :Ρ
Κάθε κεφάλαιο που ΔΕΝ βάζεις τόσα κεφάλαια θα σου σκίζω! (Η Πόλη των Οστών)

καλα ντε! ηρεμισε, θα βαλει!!

Να βάλει, να βάλει! (αδερφούλα βάλεεεεεεεεε )

Σας ευχαριστω ολους πολυ!!!!!!!!!Τζεο μην τολμησεις και κανεις τιποτα στην Πολη των οστων ,σε'σφαξα!!!!!!!!!!!!!!!

Κεφαλαιο 2


Ανοιξα τα ματια μου.Ηταν ολα σκοτεινα γυρω μου.Βρισκομουν ακομα στην αγγαλια του Christian.Ειχα δει ενα πολυ μπερδεμενο ονειρο που δεν μπορουσα καν να το θυμηθω.Ενιωσα τον Chris να κουνιεται διπλα.Τον κοιταξα και ειδα πως ειχε ξυπνησει και αυτος.

"Τι ωρα ειναι?"με ρωτησε.

"Δεν ξερω.Καπου στις 4 μαλλον."Και τοτε μου ηρθε μια τρελη ιδεα!"Παμε εξω!!"

"Εννοεις να βγουμε εξω τετοια ωρα?"με ρωτησε σοβαρα αλλα εγω εβλεπα μια μικρη σπιθα στα ματια του.Του αρεσε η ιδεα.

"Ναι,γιατι οχι?"τον ρωτησα.
Με κοιταξε καλα καλα.

"εισαι καλα?"

"Ναι!Απλα θελω να βγουμε εξω.Μια βολτα θα κανουμε και θα γυρισουμε πισω πριν μας αντιλιφθει κανεις!!Και μετα θα κανω οτι θες!!"ειπα ναζιαρικα.

"Οτι οτι θελω??"με ρωτησε και ειδα παλι το αγαπημενο μου χαμογελω να σχιματιζετε στο προσωπο του.

"Οτι θες!!"του ειπα παιζοντας το παιχνιδι του.

"Επρεπε να το σκεφτεις καλυτερα πριν συνφωνισεις!!"ειπε προκλειτικα.

"Πιστεψε με δεν θα αναγκαστω να κανω κατι που να μην θελω"
ειπα με ενα πονηρο χαμογελο.
"Ντυσου γρηγορα!!Kανε ησυχια ομως μην μας ακουσει η μανα μου!!Το ξερεις οτι εχει καλυτερη ακοη απο τις νυχτεριδες?"ρωτησε ειρωνικα.
Χαμογελασα και αρχισα να ψαχνω το φορεμα μου στα σκοτεινα.

"Eιναι αναγκη να ντυθεις?"με ρωτησε
Τον κοιταξα μπερδεμενη.
"Τι εννοεις?"

"Τωρα που τα ματια μου σηνηθισαν στο σκοταδι και μπορω να δω σχεδον καθε λεπτομερια του σωματος σου δεν μου παει η καρδια να σε αφησω να ντυθεις εχοντασ σε στο δωματιο μου μονη και απροστατευτη."Ειπε και αρχισε να με πλησιαζει.
"Πρωτα θα παμε βολτα!"απετησα.

"Καλα καλα."Ειπε.
Βρηκα το φορεμα μου και το εβαλα.Τον ακουσα να ανοιγει την ντουλαπα του και να ψαχνει μεσα.Πηρε ενα σακο και πεταξε 2 κουβερτες μεσα μαζι με μια αλλαξια ρουχα.

"Τι κανεις?"τον ρωτησα.

"Λεω να παμε για πικνικ!"ειπε ενθουσιασμενος!

"Στις 4 το πρωι??"

"Δεν φταιω εγω!!Εσυ ηθελες βολτα!!"Ειπε και μου πεταξε μια μαυρη ζακετα.Την εβαλα και ανεπνευσα βαθια το αρωμα της.Μυριζε ακριβος οπως ο Christian.
Ανοιξε αθορυβα την πορτα και κατεβηκαμε κατω.Μπηκαμε στην κουζινα.Εκατσα στον παγκο και αρχισα να χτενιζω με τα χερια μου τα μαλλια μου ενω περιμενα να βαλει μερικα τοστ και φρουτα στο σακο του.
Αφησε το σακο κατω.Το λιγοστο φως που υπηρχε προερχοταν απο το ψυγειο και εξαφανιστικε καθως το εκλεισε.Ηρθε κοντα μου και με αγγαλιασε.Ενιωσα τα χειλη του λιγο ποιο κατω απο το αυτι μου.Η γλωσσα του αρχισε να με γαργαλα.Ενιωθα τοσο ωραια.Αλλα ηθελα να δω την ανατολη του ηλιου!Και αν συνεχιζαμε ετσι οχι την ανατολη αλλα ουτε την δυση δεν θα εβλεπα!

"Σταματα."του ειπα.
Παγωσε.Με αφησε απο την αγγαλια του και αμεσος ενιωσα κενη.Ειχε ενα σοκαρισμενο υφος.Ναι!Μολις ειχα αποριψει το τελειο αγορι!Η τουλαχιστον ετσι νομιζε.Μπορει να νομιζε οτι το χτεσινο με την μητερα του μου εκανε μεγαλη ζημια.Η οτι δεν τον ηθελα η και εγω δεν θερω τι?

"Ελα χαλαρωσε!!Εχουμε κανει μια συνφωνια!!"Τον ενιωσα να χαλαρωνει καπως."Δεν ξερω τι με εχει πιασει αλλα θελω να δω την ανατολη του ηλιου!!"

"Μαλλον θα κατασκηνωσεις στην Nef ολοι την εβδομαδα"ειπε χαμογελοντας."Λοιπον παμε?"ειπε και πηρε τον σακο απο κατω.

"Ναι."ειπα.Βγηκαμε εξω και αρχισαμε να περπαταμε.
Περπατουσαμε χωρις να μιλαμε.Με κρατουσε απο το χερι και ενιωθα οτι ημουν ασφαλης.Δεν ηξερα που με πηγενε αλλα ειπε πως απο εκει εχει τελεια θεα.
Μετα απο λιγο καταλαβα που πηγενουμε.Υπαρχει ενασ λοφοσ που βλεπει ολο το νεκροταφιο και πισω απο το νεκροταφειο φενεται η ανατολη του ηλιου.Ανεβηκαμε στο λοφο και κατσαμε κατω απο την τεραστια βελανιδια που υπηρχε.Στρωσαμε κατω την μια απο τις 2 κουβερτες και με την αλλη σκεπαστηκαμε.Σιγα σιγα ο ουρανος αρχισε να γινετε ποιο φωτεινος.
Οι πρωτες αχτιδες του ηλιου αρχισαν να προβαλουν πισω απο τον λοφο του νεκροταφειου και περιεργες σκιες ξεφυτρωσαν εδω και εκει

"Μπροστα μας εχουμε την ζωη και το θανατο σε πληρη αρμονια."ψιθυρισε ο Christian."Ο ηλιος φερνει την ζωη και οσοι περνουν τις πυλες του νεκροταφειου δεν ειναι για καλο σκοπο επειδη καποιος δεν καταφερε να δει την ανατολη τις επομενης ημερας."

"Οποτε ας καθησουμε εδω να δουμε τον ηλιο να ανατηλη χαριζοντας ζωη,γιατι ποτε δεν ξερεις.Μπορει να εισαι εσυ ο επομενος της λιστας και να μην καταφερεις να δεις την αυριανη ανατολη."συνεχισα εγω.Τα λογια εβγαιναν με ευκολια απο μεσα μου,δεν φοβομουν να τα πω.
Ενιωσα τον Chris να σφιγγεται ακομα ποιο κοντα μου.Φοβοταν να με χασει οπως και εγω φοβομουν μην χασω αυτον.Ενα ψυχρο αερακι φυσιξε και τα μαλλια μου ανεμησαν ελαφρα.Ακουμπησα το κεφαλι μου στον ομο του και μειναμε εκει να κοιταμε την ανατολη.

χαχα! Θα τη βρείς στο σπίτι σου. Ελπίζω από τα πολλά κομματάκια να καταλάβεις ποιο είναι!
Τα σπας!

ενταξει τελειο!

ποτε η συνεχεια?

Να'τη και η συνεχεια......



Κεφαλαιο 3



Μετα απο λιγη ωρα φαγαμε,μαζεψαμε τα πραγματα μας και πηγαμε ο καθενας σπιτι του.Με το που εφτασα σπιτι πηγα κατευθειαν στη ντουζιερα και αφησα το κρυο νερο να κυληση πανω μου.Τυλιχτικα με την πετσετα ,βγηκα εξω και σχεδον επεσα πανω στο κρεβατι μου κουρασμενη.


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Καπου μακρυα ακουσα το κινητο μου να χτυπα.Ανοιξα τα ματια μου και αρχισα να αναζητω το κινητο!Μετα απο μερικα δευτερα ο ηχος σταματησε.Και τοτε καταλαβα οτι ηταν μηνυμα και οχι κληση.Ανεσυρα το κινητο μου κατω απο ενα σορο απο ρουχα.Ειχα δυο μυνηματα.Το ενα απο τον Chris και το αλλο απο την μητερα μου.Αποφασισα να ανοιξω πρωτα τησ μητερας μου.
ελεγε,


Σε ειδα που κοιμοσουν και δεν ηθελα να σε ξυπνησω!Απο οτι καταλαβα δεν κοιμηθηκατε καθολου στο σπιτι της Nefrite!Φαγητο εχει στο ψυγειο!Τα μποτακια πεζοποριασ σου ειναι στην αποθηκη!!!!!!!!!!!!!Φιλακια!!

Μποτακια πεζοποριασ???Που τα θυμηθηκε??Αναστεναψα και ανοιξα το 2 μυνημα.

Μωρο μου στις 5 εγω με τα παιδια θα ερθουμε σπιτι σου!!!Σου εχω μια εκπληξη!!!!!ααααα και ξεχασες το δωρο σου σπιτι μου!!Σ'αγαπω!!!Τα λεμε!!

Κοιταξα την ωρα.5 παρα 10.Ειχα παρακοιμηθει.Πηγα στην ντουλαπα εβγαλα ενα τζιν και ενα μοβ μπλουζακι και ντυθηκα γρηγορα.Κατεβηκα κατω στην κουζινα και αρχισα να φτιαχνω τοστ.Μολις ειχα τελειωσει οταν το κουδουνι χτυπησεΑνοιξα την πορτα και πηγαμε ολοι στο σαλονι.Προσεξα οτι ολοι κουβαλουσαν ενα σακο.

"Μπορειτε να μου πειτε τι εκπληξη μου ετοιμαζετε???"Ρωτησα ανυσηχη.

"Λοιπον θα παμε για 3 μερεσ,για καμπινγκ στο δασος..Τι λες?"Ειπε ο Christian.

"Δεν ξερω αν θα με αφηση η μητερα μου..."Και τοτε καταλαβα.Ειχε ειδη συνφωνισει!!Μποτακια πεζοποριασ........

"Τα κανονισε ολα η μητερα μου Mel."Ειπε η Nef χαρουμενη....

"Ελατε τοτε επανω να μαζεψω τα πραγματα μου!"
Ανεβηκαμε επανω και μπηκαμε στο δωματιο μου.

"Το δωματιο σου μοιαζει περισοτερο με δωματιο νεκρης πριγκιπισας παρα με μιας εφηβης!!"ειπε ο Alex σοκαρισμενος....
Ειχα ξεχασει οτι εμπαινε για πρωτη φορα στο δωματιο μου.Αλλα υπερεβαλε!Ενταξη δεν λεω ειναι καπως τρομακτικο με τους μοβ τοιχους,τα μαυρα κερια και τις gothic ζωγραφιες που ειχα ζωγραφισει και κολλησει στους τοιχους με καμαρι αλλα εμενα μου αρεσε!

"Και πως το περιμενες ρε Alex?Tον ρωτησα."Με ροζ τουλη πανω απο το κρεβατι και ροζ χνουδοτα ζωακια?"

"Επρεπε να το περιμενω."ειπε ακομα παρατηρωντας το δωματιο μου.
Πηγα στην ντουλαπα και πηρα τον σακο μου.

"Τι ρουχα να παρω"ρωτησα.

"Μαλλον ζεστα..."Ειπε ο Christian.Αρχισα να γεμιζω τον σακο με λεπτα πουλοβερ και ζεστα τζιν.Εφτιαξα τα πραγματα μου και κατεβηκαμε κατω.Πηγα στο μπανιο και πηρα και απο εκει μια χτενα,αναπτηρα και 2 λαστιχακια για τα μαλλια.Θα μου ελειπε πολυ το αι λαινερ σκευτικα..Πηγα στην αποθηκουλα και βρηκα τα αγαπημενα μου μποτακια πεζοποριας.

"Φαγητο πηραμε εμεις μην παρεις!!!"ειπε η Nef

"Λοιπον εγω ειμαι ετοιμη!"ειπα στα παιδια.

"Τοτε λοιπον παμε!"Αναφωνισαν χαρουμενοι και οι 3 ταυτοχρονα.Αρχισα να γελαω το ιδιο και εκεινοι.
Το δασος δεν ηταν και πολυ μακρια αλλα αν εμπαινες μεσα του ηταν πολυ πυκνο και γεματο με αιωνοβια δεντρα.Η ιδεα του να κατασκηνωσουμε εκι μου φενοταν λιγο τρομακτικη αλλα λιγη αδρεναλινη δεν εβλαπτε.

"Τουλαχιστον ξερετε που θα κατασκηνοσουμε η΄ παμε στην τυχη??"ρωτησα.

"Λεμε να κατασκηνωσουμε διπλα στην λιμνη.!"ειπε ο Alex .

"Υπαρχει λιμνη?"ρωτησα σταματωντας να περπεταω.Τοσο χρονια εδω δεν ηξερα για καμια λιμνη.!

"Ναι τωρα το πηρες χαμπαρι???"ρωτησε η Nef γελωντας.
Συνεχισα να περπαταω.

"Χαλαρωσε"ειπα στον εαυτο μου.Ακομα δεν φτασαμε και εγω ειχα αρχισει ειδη φοβαμε.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μετα απο λιγη ωρα μπηκαμε στο δασος και αρχισαμε να κατευθηνομαστε λιγο προσ τα αριστερα.Κρατουσα το χερι του Christian και καθε τοσο μου το εσφιγε και μου χαμογελουσε.Ξεχνιωμουν για λιγο αλλα μετα ακουγα καποιο περιεργο θορυβο και η καρδια μου χτυπουσε σαν τρελη.Τελος φτασαμε και αρχισαμε να στηνουμε την σκηνη.Αφησαμε αυτην την δουλια στα αγορια και εμεισ πηγαμε να κατσουμε στην λιμνη.Δεν προλαβα να φτασουμε και πολυ κοντα στην οχθη.Κατι επεπλεε πανω στην λιμνη.Πλησιασαμε ποιο κοντα και τοτε η Nef αρχισε να ουρλιαζει.

ποτε το τεταρτο μερος?

Να και το 4.....να υοθεσω πως σου αρεσει????

Παιδια αυτο ειναι το πρωτελευταιο κεφαλαιο!!!

Κεφαλαιο 4

Πλησιασα την Nef και την αγγαλιασα.

"Ηρεμισε!Ειναι νεκρος!"ειπα προσπαθωντας να την καθησηχασω.

Πανω στο νερο επεπλεε ενας μικρος νεκρος καρχαριασ.Η Nef οταν ηταν 7 χρονων αυτη και οι γονεις τις ειχαν παει διακοπεσ σε ενα νησι.Καθως κολυμπουσαν ενας καρχαριας αρχισε να την πλησιαζει και ευτηχος προλαβε να βγει εγκαιρα.Απο τοτε της εμεινε παιδικο τραυμα.
Ακουσα βηματα και γυρησα το κεφαλι μου.Ηταν ο Alex και ο Chris.Ηταν και οι 2 χλομοι και ελαφρος φοβισμενοι αλλα προσπαθουσαν να το κρυψουν.Ο καθενας κρατουσε απο ενα μαχαιρι στο δεξι του χερι.Το βλεμμα τους περιπλανιθηκε γυρω μας και τελος πισω μας.

"Ολα καλα!"ειπα γρηγορα.Χαμηλωσαν τα μαχαιρια και μας πλησιασαν.Κοιταξα τον Alex και μου κουνησε το κεφαλι.Αφησα απο την αγγαλια μου την Nef και εδωσα την θεση μου σε εκεινον.Πηρα απο το ελευθερο χερι τον Chris και αρχισαμε να κατευθηνομαστε προσ την σκηνη.

"Δεν ηξερα οτι πηρατε μαχαιρια"ειπα.Ηταν χαζη παρατηρηση.Φυσικα και θα ειχαν παρει μαχαιρια μαζι τους.

"Πιστευεις οτι θα ερχομασταν στην μεση ενος δασους με τις κοπελες μας χωρις να παρουμε κατι για αμυνα?"Με ρωτησε."Ποιος ξερει τι κυκλοφοροι εδω περα.?"

Φτασαμε στο μερος οπου ειχαμε αφησει τα πραγματα μας και βαλθηκαμε να φτιαχνουμε την σκηνη.
Ειχε αρχισει να βραδιαζει πια οταν τελειωσαμε και ηρθαν τα παιδια.Η Nef φαινοταν ηρεμη και χαμογελουσε το ιδιο και ο Alex.Κατσαμε ολοι κατω και αρχισαμε να παιζουμε ενα επιτραπεζιο που ειχε φερει ο Alex.Μετα απο 10 γυρους αποφασισαμε πως ηταν καλυτερο να ξαπλωσουμε νωρις.
Ανοιξα το σακο μου και πηρα την κουβερτα μου.Ευτηχος η σκηνη ηταν τεραστια.Ξαπλωσαμε ολοι και κουκουλωθηκαμε με της κουβερτες μας.Ενιωθα πολυ περιεργα.Δεν ειχα ξανακοιμηθει εξω και ειδηκα στην μεση ενος δασους!!Αγγαλιασα τον Chris.Ενιωσα στο λαιμο μου την ηρεμη και ζεστη ανασα του.Ενα απαλο ροχαλητο εσπασε την σιωπη.Η Nef δεν ροχαλιζε ποτε,ουτε ο Chris απο οτι ηξερα.Αρα...o Alex..
Αρχισα να μετραω τα ροχαλιτα οπως αλλη μετρανε προβατακια.......Σιγα-σιγα ενιωσα την κουρασει να με καταβαλει και αποκοιμηθηκα.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πεταχτηκα λουσμενη στον ιδρωτα.Ειχα δει ενα τρομακτικο εφιαλτη που ευτυχως δεν τον θυμομουν πια.Ο αερας εξω ειχε δυναμωσει και περναγε μεσα απο τα δεντρα κανοντας εναν ανατριχιαστικο θορυβο.Ενιωθα την σκηνη να με πνιγει.......Αθορυβα εβαλα τα παπουτσια μου,ανοιξα το φερμουαρ και βγηκα εξω.Ενιωσα τον παγομενο αερα στο προσωπο μου.Ξαφνικα σαν να εκλεισε καποιος εναν διακοπτη ο αερασ σταματησε και τον θορυβο αντικατεστησε κατι αλλο.Μια γλυκια η μαλλον μια πολυ γλυκια μελωδια.........Καποιος επαιζε βιολι.Δεν εκατσα να σκευτω τι δουλια ειχε καποιος να παιζει στην μεση του δασους βιολι.Απλα προχωρισα προς την κατευθηνση απο οπου ακογοταν η τοσο μεθυστικη μελωδια.Δεν εβλεπα πια τιποτα μπροστα μου αλλα δεν εφταιγε το σκοταδι.Ενιωθα τυφλη,ακουγα μονο την μουσικη.Το σωμα μου ηταν ξενο.Σαν να με κατευθηνε καποιος αλλος.Ενιωσα μερικες φορες να πεφτω καθως το παπουτσι μου σκαλωνε σε διαφορες ριζες.Ειχα ματωσει αλλα δεν με ενοιαζε.Απλα προχορουσα.Οταν σταματησα ποια να περπαταω βρισκομουν απο την αλλη πλευρα της λιμνησ.Πανω σε ενα βραχο καθοταν μια κοπελα και κρατουσε στα χερια τησ ενα βιολι.Μου χαμογελασε.........

Christian


Τεντωσα τα δαχτυλα μου προς την Mel αλλα η πλευρα της ηταν αδεια.....και κρυα.Σηκωθηκα ορθιος εβαλα τα παπουτσια μου και βγηκα εξω.

"Που στο καλο πηγε?"ψιθηρισα στον εαυτο μου.

Αρχισα να φτιαχνω το πρωινο.

"Καπου εδω γυρο θα ειναι."ειπα αβεβαιος.

Με την ακρη του ματιου μου ειδα κατι να κουνιεται διπλα μου.

"Mel?............Τι στο δ*αλο?"ειπα γεματος φρικη.Δεν ενιωθα την καρδια μου.Ηταν σαν να μην υπηρχε,σαν να μην χτυπουσε.Ισα που προλαβα να τρεξω κοντα της και να την πιασω καθως εκεινη κατερεε.Ηταν γεματη αιματα,γρατζουνιες και μολωπες,με τα ρουχα της σκισμενα.Την κρατησα στα χερια μου ανικανως να κουνηθω η' να φωναξω.Ανικανος να σκεφτω τι πλασμα θα μπορουσε να την διαλυσει ετσι.

ναι πολυ ωραιο μου αρεσουν τα θριλερ

Ειναι αυτο θριλερ?????

Που να δεις αυτο που εχω αρχισει να γραφω τωρα!!!!!

αν δεν ειναι θριλερ τοτε τι μπορει να ειναι?

Κοιταειναι λιγο τρομακτικο δεν λεω...αλλα εχω γραψει χειρωτερα...απλα ηταν λιγο προστυχα και δεν μπορουσα να τα ποσταρω!!!!

Δεν υπάρχει κάποιος κανόνες που απαγορεύει τα λεμόνια!

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ!!!!!!!!!!!!μονο που στα αλλα φορουμ απαγορευονται και για αυτο τις ιστοριες τις εχω στα τετραδια!!!

Αχ, δώστα μουυυυυυ! Πλιιιιιιζ! Μ' αρέσει να διαβζω "πρόχειρα" πράγματα.

βαλε και το τελευταιο

Χεχε.....Οριστε και το τελευταιο!!!!

Kεφαλαιο 4.


Christian.


Kaθομουν διπλα της.Ηταν ακινητη και ανεπνεε με σωλινακια..Ημουν υπευθηνος για εκεινη! Πως μπορεσα να αφησω αυτο να συμβει? Οι γιατροι δεν ειναι σιγουροι για τιποτα. Δεν ξερουν καν αν μπορει να αντεξει πανω απο 2 ημερες! Και για ολα ημουν υπευθηνος εγω. Απο την στιγμη που λιποθυμησε, δεν ξανασυνηλθε. Εδω και 2 μερες ημουν αιπνος και καθομουν διπλα της. Οι γιατροι δεν ειχαν μπει καν στον κοπο να την ενχειρισουν. Ειχαν παρετηθει. Ποτε ποτε εβγενα απο το δωματιο για να μπει η μητερα της. Ηξερε οτι δεν υπαρχει ελπιδα. Η Nef kαι ο Alex ερχονταν ποτε ποτε και αυτοι. Ηταν και οι 2 τους χαλια. Τα βραδια που καθομουν διπλα της και της κρατουσα το χερι σκευτομουν διαφορα πραγματα.... Μηπως ο θεος με τιμωρουσε επειδη δεν του ημουν αρκετα πιστος? Τι εφταιγε ρε γ*μοτο ,τι? Θα εκανα τα παντα για να γινει καλα, με οποιοδηποτε κοστος. Ειχα χρυσοπληρωσει τους γιατρους,αλλα δεν μπορουσαν να κανουν τιποτα.

"Εισαι σιγουρος οτι θα εδινες τα παντα για χαρη της?" ακουσα μια φωνη πισω μου. Πεταχτηκα και κοιταξα την κοπελα. Φαινοταν γλυκεια, αλλα κατι στο βλεμμα της σου ελεγε οτι τα πραγματα δεν ηταν οπως φαινονταν.

"Ποια εισαι εσυ?"την ρωτησα ψιθυριστα.

"Μια φιλη της."

"Και εγω γιατι δεν σε ξερω??"

Ανασηκωσε τους ομως της.

"Την αγαπας?"

"Ναι."ειπα χωρις να διστασω να πω την αληθεια.

"Οι παλιοι μου προγονοι λεγανε οτι ολοι μας εχουμε μια ευχη. Μπορεις να ευχηθεις και εσυ οτι θες, αρκει να το θες στα αληθεια! Μονο που παντα υπαρχει και κατι που πρεπει να δοσεις ."ειπε. Γυρισα και κοιταξα την Melanie και ενιωσα την καρδια μου να σπαει σε χιλιαδες κομματακια.
Κοιταξα εκει οπου πριν λιγο βρισκοταν η κοπελα αλλα δεν ηταν πουθενα.
Ηξερα οτι δεν προκειτε να πιασει αλλα δεν εβλαπτε να δοκιμασω.

"Ευχομαι"ειπα"Ευχομαι η Melanie να γινει καλα και να ειναι ευτηχισμενη, οποιο και αν ειναι το ανταλαγμα που πρεπει να προσφερω.!"ειπα. Ημουν τοσο απελπισμενος. Ξαπλωσα στο διπλα κρεβατι και εμεινα ετσι να την κοιταζω.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πεταχτηκα πανω.Με ειχε παρει ο υπνος! Για πρωτη φορα μετα απο 3 ημερες. Κοιταξα το κρεβατι της Mel. Ηταν αδειο. Τελειωσε. Βγηκα σαν τρελος απο το δωματιο ενω τα δακρυα μου κυλουσαν ακαταπαυστα. Επεσα καταλαθως πανω σε μια κυρια.

"Christian?Ηρεμισε." σκουπισα τα δακρυα μου και την κοιταξα καλυτερα. Ηταν η μαμα της Mel. Με αγγαλιασε.

"Αυτο ηταν"σκευτικα"Ολα τελειωσαν"

"H Μελ......"πηγα να πω.

"Ειναι καλα,απλα της αλλαξαν δωματιο. Συνηλθε αγορι μου. Εγινε θαυμα και συνηλθε!!! Ειναι μαζι της τωρα η Nef και ο Alexander. ΕΙναι στο 621 πηγενε αν θες να την δεις.!"

Ειχε συνελθει ???Μα πως????Δεν εκατσα να το σκεφτω αρχισα να τρεχω οσο ποιο γρηγορα μπορουσα.Μπηκα στο δωματιο και ετρεξα να την αγγαλιασω.

"Αγαπη μου!Θεε μου σε ευχαριστω."Πηγα να την φιλησω αλλα το βλεμμα της με παρεξενεψε.

"Εεεεε Chris παμε να παρουμε εναν καφε"ειπε ο Alex και με τραβηξε εξω.

"Τι εγινε?"τον ρωτησα.

"Δεν θυματε τιποτα για την σχεση σας!"

"Τι???????"

"Σε ξερει απλα σαν φιλο,τιποτα παραπανω."ειπε με στεναχωριμενω βλεμμα.

Δεν μπορουσα να μιλησω."Παντα υπαρχει ενα ανταλαγμα"ηρθαν τα λογια στο μυαλο μου.Ωστε αυτο ηταν το ανταλαγμα..?

Ξαναμπηκαμε στο δωματιο.

"Γεια σου Mel!"ειπα"Συγνωμη για πριν,απλα ενθουσιαστηκα πολυ!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

2 μηνες μετα.


Ακομα την βλεπω,απο μακρυα.Απο την στιγμη που βγηκε απο το νοσοκομειο σταματησε να μας μιλα.Αλλαξε εμφανιση και αρχισε να κανει παρεα με αλλα παιδια."Φυσιολογικα"οπως λεει η μητερα μου.Τωρα ποια και για αυτην ειμαστε τα φρικια.
Αλλα ειναι καλα.Αυτο ειναι το μονο που θελω.Να ειναι καλα.Δεν την ξεχασα ποτε.Και ποτε μα ποτε δεν ξεχασα τι ευχηθηκα.Να ειναι ευτηχισμενη.Και αν ετσι ηταν ευτυχισμενη,τοτε ημουν και εγω.


THE END



Αααααααααααα και επιδη πολυ με ρωτανε.....Η Κοπελα με το βιολι δεν ειναι καποια συγκεκριμενει!!!Απλως θελω να δειξω οτι γυρω μας και αναμεσα μας ζουνε τετοια πλασμτα απλ δεν το ξερουμε!!!!

Ανωμαλίες :Ρ
Ρε συ είδα μια δαφήμση στον Αντ1. Έβαλε ένα τραγούδι κι έγραψε: Πρόσεχε τι εύχεσαι. Κι από κάτω ονειροπαγίδα. Λέω τώρα: "Το έστειλε στον Αντ1 το βλαμμένο; :Ρ"

Χαχαχαχαχαχ και εγω το ειδα!!!!!!!Απο εμενα το πηρανεε!!!!!!!!!!!!!!Και γιατι ανωμαλιες παρακαλω???